Wśród starszych pokoleń przyjęło się myślenie, że granie w komputer = strzelanie, ściganie, wygrywanie i generalnie rywalizowanie. Tymczasem dwie najpopularniejsze w Polsce i na świecie platformy gamingowe(?), Roblox i Minecraft, wydają się być czymś innym. Zaintrygowany tym faktem stworzyłem postać w Roblox, dołączyłem do serwera imitującego miasto, wszedłem do kościoła, po którym krzątało się grono innych graczy i po 10 minutach spontanicznie wziąłem ślub z nieznajomą mi graczką, nieznajomym graczem, który był moim świadkiem i równie nieznajomym księdzem przebranym za postać z Anime. Co, jak, po co, dlaczego? Nie wiem, ale chciałbym się dowiedzieć. W tym celu chciałbym pobawić się w Malinowskiego świata Metaverse i dołączyć na chwilę do wspólnoty robloxowej/minecraftowej. Poznać praktyki i zwyczaje społeczności wirtualnych i zgłębić ich motywacje. Jeżeli technologia i badani na to pozwolą prelekcję chciałbym poszerzyć o możliwość odtworzenia filmów 360 przez audytorium na ich telefonach. Pełna immersja doświadczeń.