Wizje przyszłości więcej mówią nam o teraźniejszości niż o przyszłości. Jak stwierdził kiedyś Stanisław Lem „zabawne jest to, iż współcześni widzą zawsze przyszłość jako teraźniejszość pomnożoną przez dziesięć albo przez sto…”. I rzeczywiście futurystyczne predykcje z różnych epok odzwierciedlają przede wszystkim to, co dla danej chwili najważniejsze w sposób zwielokrotniony i powiększony. Kultura popularna odgrywa tu szczególną rolę. Jest silnym zwierciadłem odbijającym i powiększającym – futurystyczne kino, literatura, blogi, plakaty i inne teksty kultury ukazują w zwielokrotnieniu dzisiejsze społeczne lęki, napięcia, frustracje, ale także społeczne marzenia o nowym lepszym świecie. W naszym wystąpieniu opowiemy o wizjach miasta przyszłości, wizjach społeczeństwa i ciała oraz o wizjach maszyny i jej relacji z człowiekiem oraz wskażemy na odbijające się w nich napięcia i marzenia współczesności. Korzystając z hasła „miasto-masa-maszyna” nawiązujemy do słynnego manifestu Tadeusza Peipera, który sto lat temu właśnie w tych trzech obszarach widział przyszłość sztuki, ale przede wszystkim siłę napędową dla przyszłego świata w ogóle. Dzisiaj, po ponad wieku miasto, masa i maszyna przechodzą kolejną rewolucję a ich futurystyczne wizje napędzają świat. Analiza jest efektem pracy 9-osobowego zespołu poszukującego znaczeń, symboli i narracji o przyszłości we współczesnych tekstach kultury.