W poszukiwaniu narracji o (nie)kochaniu pracy porównuję różne formy wypowiedzi i różne artefakty dyskursu publicznego: od pracy codziennej i magazynów, przez piosenki punkowe i rapowe, aż po memy. Dominujący obraz pracy jako czegoś, co należy kochać, jest silnie uklasowiony.