Zmiana klimatu ma coraz bardziej dotkliwy wpływ na środowisko, co wiemy chociażby z obszernych raportów IPCC czy United Nations. Mainstreamowa narracja jest natomiast szczególnie zorientowana wokół powierzchownych zagadnień i działań: nie dla plastiku; kąpiel pod prysznicem, zamiast w wannie; na obiad rośliny zamiast mięsa. Dodając do tego narrację mediów, które tak uparcie próbują kreować Gen Z na „zbawicieli środowiska”, można zauważyć tendencję do narzucania młodemu społeczeństwu proekologicznego stylu życia. A przecież oni, z natury zbuntowani, wyjątkowo nie lubią, kiedy mówi im się, jak mają postępować. Dlaczego, mimo coraz większego dostępu do wiedzy, proekologicznych zamienników i zachowań, wciąż nie można liczyć na działania ze strony młodych? Czy jest to bunt przeciwko systemowi? A może paraliż decyzyjny? Jak ma się do tego kultura indywidualizmu? Z jednej strony obarczeni poczuciem winy, z drugiej natomiast świadomi, że za kryzys klimatyczny należy oskarżać koncernowe hegemony, dzielą się swoimi przemyśleniami na TikToku.