„Czy plecak ewakuacyjny i schron nam wystarczy? O tym jak współpraca i społeczność może dać nam odporność na kryzysy i wojnę. Co to jest odporność społeczna, co daje i jak ją budować w Polsce? Jak tworzyć miasta odporne na kryzysy i wojnę?
Odporność społeczna, ochrona ludności, odporność na kryzysy, współpraca społeczna, zaufanie społeczne, wolontariat kryzysowy, organizacje pozarządowe, samoorganizacja
W POLSCE
SESJA MODEROWANA
16:35 WTOREK, 23 WRZEŚNIA
- Żyjemy w czasach permanentnego kryzysu i obecności zagrożenia wojennego, a jednocześnie dostajemy niewiele wskazówek jak mamy się przygotować. Często słyszymy o schronach, czasem o plecaku ewakuacyjnym – jednak to tylko wyjęte z kontekstu elementy systemu, którego wciąż nie ma.
- Wszystkie sytuacje kryzysowe mają jeden wspólny mianownik – to momenty, w których potrzeby przerastają możliwości państwa. Przychodzi moment, w którym władza i służby to zbyt mało ludzi i sprzętu by pokonać kryzys, a wtedy pojawiają się zwykli ludzie i ratują sytuację – tak było w trakcie powodzi, COVIDu czy po przybyciu uchodźców z Ukrainy.
- Społecznym, oddolnym działaniom zawsze towarzyszy chaos, każdy chce pomóc, nie każdy wie jak i gdzie. Pojawia się ryzyko, że chęci i zasoby zostaną zmarnowane. Jak więc zapanować nad tym chaosem, jak wykorzystać potencjał ludzi i ich zapał, który pojawia się w sytuacjach trudnych?
- Odporność społeczności lokalnych na kryzysy buduje m.in. umiejętność współpracy wielu podmiotów na danym terenie: służb, administracji publicznej, organizacji pozarządowych, biznesu, chętnych do działania mieszkańców.
- Poczucie bezpieczeństwa własnego, rodziny i najbliższych budowane jest także poprzez świadomość społecznego wsparcia w czasie kryzysu, umiejętność samoorganizacji społeczności lokalnych jest jednym z przejawów tego wsparcia.
- W wystąpieniu zaproponujemy podejście, które uwzględnia w/w wyzwania, dając przepis na budowanie odporności społecznej w polskich miastach. Odporności opartej o wspólnotę i wartości wspólnotowe, budowanej na oddolnych działaniach mieszkanek i mieszkańców, koordynowanych i wspieranych przez samorząd, służby i organizacje pozarządowe.
Marta Dermańska
Zastępca Dyrektora, Centrum Komunikacji Społecznej
Urzędu m.st. Warszawy
Ekspertka w zakresie rozwoju aktywności społecznej, społeczeństwa obywatelskiego, wolontariatu, partycypacji i komunikacji społecznej. Od kilkunastu lat związana z warszawskim samorządem. W Centrum Komunikacji Społecznej Urzędu m.st. Warszawy odpowiedzialna za rozwój wolontariatu, wsparcie aktywności społecznej młodzieży i politykę młodzieżową oraz wzmacnianie wspólnot lokalnych. Współautorka i wieloletnia kierowniczka projektu rozwoju wolontariatu w Warszawie „Ochotnicy warszawscy”. Zaangażowana we wdrażanie innowacyjnych działań społecznych, także tych z zakresu zarządzania kryzysowego i organizacji działań społecznych z nim związanych. Koordynatorka wielu projektów i kampanii społecznych. Wykładowca akademicki i szkoleniowiec z zakresu kompetencji miękkich jak i zagadnień związanych z aktywnością społeczną czy organizacją wolontariatu. Absolwentka profilaktyki społecznej i resocjalizacji na Uniwersytecie Warszawskim i studiów podyplomowych z public relations i marketingu sportu.
Antoni Morawski
Kierownik zespołu, Centrum Komunikacji Społecznej
Urzędu m.st. Warszawy
Ekspert w zakresie zarządzania kryzysowego, ochrony ludności i aktywności społecznej. W Urzędzie m.st. Warszawy kieruje Zespołem Rozwoju Wolontariatu, realizującym projekt Ochotnicy warszawscy. Koordynator wolontariatu podczas wielu eventów kulturalnych, sportowych i rocznicowych. Ekspert i trener w programach skierowanych do organizacji pozarządowych. Badacz i wykładowca – adiunkt w Katedrze Bezpieczeństwa Wewnętrznego UW, autor publikacji w zakresie zarządzania kryzysowego. Instruktor harcerski.
