Stara internetowa mądrość głosi, że szlachta nie pracuje. W Polsce AD 2025 czas ją zaktualizować: szlachta chce pracować krócej. W wystąpieniu rozprawimy się z mitem, że skrócenie czasu pracy to uniwersalny postulat społeczny. Nasze dane pokazują jasno: poparcie dla skrócenia ustawowego czasu pracy dotyczy przede wszystkim „arystokracji rynku pracy” – zwykle są to osoby młodsze, z wyższym wykształceniem, często zajmujące specjalistyczne lub kierownicze stanowiska. To właśnie one najczęściej opowiadają się za reformą czasu pracy – mają większą autonomię, lepsze warunki i większe poczucie kontroli nad swoim czasem. W kontrze, wiele osób z mniej stabilnym zatrudnieniem obawia się spadku dochodów i pogorszenia dostępu do usług publicznych. W prezentacji pokażemy, jak czynniki takie jak forma umowy, poziom stresu czy elastyczność pracy wpływają na postawy wobec postulatu skrócenia czasu pracy. Debata o czasie pracy to coś więcej niż rozmowa o liczbie godzin – to opowieść o przywilejach, nierównościach i dostępie do zasobów. Na podstawie ogólnopolskiego badania opinii publicznej zadajemy prowokacyjne pytanie: czy nowe modele pracy tworzymy z myślą o wszystkich, czy tylko o tych, którzy już mają przywileje?